ALL SAINTS' CHURCH
கிறிஸ்தவர்கள் என்போர் ‘நீங்கள் புறப்பட்டு போய் சகல ஜாதிகளையும் சீஷராக்குங்கள்‘ (மத். 28:19) என்னும் உயிர்த்தெழுந்த ஏசுவின் கட்டளைக்கு உடன்பட்டவர்கள் ஆவர். 17 ஆம் நூற்றாண்டின் இறுதியில் இங்கிலாந்து தேசத்தில் மிஷனெறி பணியின் மீது அதிக உற்சாகம் காணப்பட்டது. ஆக்ஸ்போர்டு பேராயர் ஃபெல் என்பவர் 1681 ஆம் ஆண்டு கிழக்கிந்தியக் கம்பெனி சார்பாக மிஷனெரி பணிதொடங்குவதற்காக நிதி சேகரிப்பு திட்டம் பற்றி கேன்டெர்பெரி பிரதம பேராயர் அவர்களுக்கு ஒரு கடிதம் எழுதினார். இந்தியாவில் ஆங்கிளிக்கன் திருச்சபை போதகர்களின் நிறுவனமாக ஆரம்பிக்கப்பட்டு அது பல்வேறு நிறுவனங்களில் பணிபுரிவோரின் ஆவிக்குரிய தேவைகளை சந்திக்கும் பணியினை மேற்கொண்டது. 1698 ஆம் ஆண்டு பழம் பெரும் ஆங்கில மிஷனெறி நிறுவனமாகிய Society for Promoting Christian Knowledge (SPCK) என்னும் நிறுவனமும், 1701 ஆம் ஆண்டு The Society for Propagation of the Gospel (SPG) என்னும் நிறுவனமும் இந்தியாவில் ஆரம்பிக்கப்பட்டன. J. ஹெவிசைட் என்னும் ஆங்கிலேயர் SPG யின் முதலாவது பணியாளராக 1830 ஆம் ஆண்டு இந்தியா வந்தார். அதைத் தொடர்ந்து A.C. தாம்ஸன், ஹாப்றோ, றாட்லெர், கால்டுவெல், ஸ்க்றிவோகெல், கோல்ஹோப், றோஸன், விஸ்ஸிங், மற்றும் டேன் ஆகியோர் வந்தனர். அந்நூற்றாண்டின் இறுதியில் SPG மிஷன் தனது நற்செய்திபணியின் பல்வேறு இணயங்களைத் தொடங்ககியது.
ஆங்ககிலேய மிஷனெறி பணியில் திருச்சபைகளை ஆரம்பிப்பது முக்கியமான நோக்கமாக இடம்பெற்றிருந்தது. 1835 ஆம் ஆண்டு SPCK நிறுவனமானது ஒரு சிறு கட்டமைப்பை வேலூரில் முதன் முதலில் தொடங்கியது. 38 ஆண்டுகளுக்குப்பின் அது வேலூர் மத்திய பகுதியில் ஜாக்ஸன் தெருவில் அமைந்துள்ள சகல பரிசுத்தவான்களின் திருச்சபையாக வளர்ந்தது. SPCK சிறு அமைப்பில் இருந்தததால், சரித்திரப் புகழ்வாய்ந்த வேலூர் கோட்டைக்குள் St. John’s Church ஆனது பெரிய அளவில் கட்டப்பட்டது. 1885 ஆவது ஆண்டு வேலூரில் உள்ள ஆலய சொத்து Dutch Reformed Church of America வுக்கு விற்கப்பட்ட பொழுது ஒரு சில தமிழ் ஆங்க்லிகன் திருச்சபை அங்கத்தினர்கள் ஆற்காடு மிஷனில் இணைந்த்தார்கள். மற்றவர்கள் தங்களது தனி அடையாளத்தை வைத்துக்கொள்ள விரும்பினார்கள். அவர்களது ஆவிக்குரிய தேவைகளை உள்ளூர் ரணுவத்தினரின் போதகர்கள் மற்றும் Church of England Tamil Mission போதகர்கள் சந்தித்து உதவினர்.
SPG கிறிஸ்தவர்களின் ஆலயம் கட்டுவதற்ககென மிஷனெறி பணியின் ஒரு பகுதியாக நிலங்கள் வாங்கப்பட்டன. தெற்காக 56 அடி, கிழக்காக 60 அடி, மேற்கே இராணுவ மருத்துவ மனைக்கு இணையான திறந்த வெளி பக்கமாக 60 அடி ஆகிய அளவுகளிலான நிலமானது தாமோதர முதலியார் என்பவரால் 5.5.1883 அன்று SPG மிஷனுக்கு ரூபாய் 1200/- க்கு விற்கப்பட்டது. (விற்பனை பத்திர ஆதாரம் தேதி: 05.05.1883)
1873ஆம் ஆண்டு அருள் திரு. ஜாண் B. ட்ரெண்ட் அவர்கள் வேலூர் சபை குருவாக பதவி ஏற்றார். அன்னார் திரு. D. காபிரியேல் அவர்களை உதவிகுருவாக நியமித்தார். அவர் உதவி குருவாக இருந்த போது, ஆல் செயிண்ட்ஸ் தேவாலயத்தின் கட்டுமான பணி (முதலில் எஸ்பிஜி தேவாலயம் என்று அழைக்கப்பட்டது) 1875 இல் தொடங்கப்பட்டு முடிக்கப்பட்டது. இது வடக்கு தெற்கு திசையில் அமைந்திருந்தது. வெனிஷியன் பெண்ட் என்னும் கட்டிடக்கலையினால் அதன் கதவுகள் மற்றும் ஜன்னல்கள் வடிவமைக்கப் பட்டிருந்ததன. 50 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, பெய்த கனமழையால் தேவாலய கட்டிடம் இடிந்து விழுந்தது. விரைவிலேயே ஒரு புதிய தேவாலய கட்டிடம் விரிவுபடுத்தப்பட்ட பலிபீடத்துடன் (பக்க இறக்கைகள் இல்லாமல்) கட்டப்பட்டு 1922 நவம்பர் முதலாம் தேதியன்று “ஆல் செயிண்ட்ஸ் திருச் சபை” என்ற பெயரில் அர்ப்பணம் செய்யப்பட்டது. உட்புற சுவர்கள் கடல் ஓடுகளால் தயாரிக்கப்பட்ட சுண்ணாம்பினால் கவர்ச்சியாக பூசப்பட்டு அவ்வப்போது சோப்பு மற்றும் தண்ணீரால் சுத்தப்படுத்தப்பட்டது. அப்போதைய ஆயர் இல்லம் ஜாக்சன் தெருவை எதிர்கொண்டிருந்தது. ஆலய மணிக் கூண்டானது 1932 ஆம் ஆண்டில் மறை திரு. பீஸ் பி. டேவிட் அவர்களின் குருத்துவ காலத்தின் போது கட்டப்பட்டது. 19 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு (1951) மகளிர் பிரிவின் இறக்கையானது மறை திரு. எஸ். கிறிஸ்துதாஸ் அவர்கள் பணியின்போதும், 8 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு (1959) ஆண்கள் பிரிவானது அருள் திரு. ஏ.எஸ். செல்லையா அவர்களின் பணிக் காலத்திலும் கட்டப்பட்டன. இரண்டு பக்க இறக்கைகள் கொண்ட பிரதான தேவாலய கட்டிடம் இப்பொழுது சிலுவையின் வடிவத்தைப் பெற்றது.
1947 ஆம் ஆண்டு, சகாப்தத்தை உருவாக்கிய இரண்டு முக்கிய நிகழ்வுகள் இந்தியாவின் ஆங்கிளிக்கன் திருச்சபையை தீவிரமாக பாதித்தது. அவைகள் முதலாவது ஆகஸ்ட் 15 அன்று அடைந்த இந்தியாவின் சுதந்திரம், மற்றும் இரண்டாவதாக செப்டம்பர் 17 அன்று தென்னிந்திய தேவாலயத்தின் துவக்கம் ஆகியனவாகும். வழிபாட்டில் ஒற்றுமை என்பது ஆன்மீக ஒற்றுமைக்கு மக்களை ஒன்றிணைக்கும் வலிமையான சக்தியாகும். சி.எஸ்.ஐ உருவாக்கம் மற்றும் அதன் பொதுவான வழிபாட்டு முறைக்கு பிறகும் நிறுவப்பட்ட ஆங்கிளிக்கன் வழிபாட்டு முறைகளைத் தொடரும் ஒரு மரபுவழி தேவாலயம் நம்முடையது. அருள் திரு. ஐ.எம். தேவன்பு ஆயராக இருந்தபோது சி.எஸ்.ஐ. வேலூர் மறைமாவட்டம் 1976 ல் உருவான து. அதன் பின்னரும் கூட, பெரும்பாலான சபை உறுப்பினர்கள் ஆங்கிளிக்கன் வழிபாட்டின் பாரம்பரிய வழிபாட்டில் மிகுந்த ஈடுபாட்டைக் கொண்டுள்ளனர். அனைத்து ஞாயிற்றுக்கிழமைகள்,வியாழக் கிழமைகள், அனைத்து புனிதர்கள் தினம், ஒவ்வொரு மாதத்தின் முதல் நாள் மற்றும் . சகல பரிசுத்தவான்கள் தினம் ஆகிய அனைத்து தினங்களிலும் திருவிருந்து ஆராதனை அனுசரிக்கப்படும் CSI திருச்சபை வேலூரில் இது ஒன்றே.
எங்கள் தேவாலய உறுப்பினர்களின் அர்ப்பணிப்புடனனான சுவிசேஷப் பணியின் விளைவாக மறைந்த ஏ.எஸ். சாமுவேல் ராஜ், மறைந்த. கே. ஆல்பர்ட், மறைந்த. ஏ.வி. சாமுவேல் ராஜ், மற்றும் திரு. ஜி. தியோடர் ஆகியோர் உள்ளூர் திருச்சபைப் பெரியவர்களுடன் இணைந்து திட்டமிட்ட்டு, ஆல் செயிண்ட்ஸ் சர்ச்சின் அப்போதைய ஆயர்கள், பிஷப் சுந்தர் கிளார்க், மற்றும் பிஷப் எம். அஸாரியா ஆகியோரின் ஊக்கமளிப்பின் நிமித்தமாக அனைத்து புனிதர்கள் தேவாலயம் (All souls Church) 1959 இல் சத்துவாச்சாரியில் கட்டப்பட்டது. மறைந்த திருமதி நேசம் ஜோயல், மறைந்த திரு. ஜே. பால் ஞானம் மற்றும் பலர் தலைமையில் தாய்மார்கள் சங்கத்தின் (மகளிர் பெல்லோஷிப்) நற்செய்தி பணிகளானது, 1960 இல் முள்ளிபாளையத்தில் புனித பால்ஸ் தேவாலயம் கட்ட வழிவகுத்தது. இந்த இரண்டு கிராம தேவாலயங்களும் 1980 ஆம் ஆண்டு வரை சகல பரிசுத்தவான்கள் ஆலய ஆயரின் பராமரிப்பில் இருந்தன. அதன்பின் அவைகள் தனித்தனி திருச்சபைகளாக அந்தஸ்து பெற்றன.
நூற்றாண்டு விழாவைக் குறிக்கும் வகையில், மே 9, 1972 அன்று அருள்
திரு. ஹென்றி லாஸரஸ் அவர்கள் தலைமையில் ஒரு குழு அமைக்கப்பட்டது. அப்போது
மறைதிரு. டேவிட் திருஞானபிரகாசம் அவர்கள் தேவாலயத்தின் ஆயராக பணிபுரிந்தார்.
நூறாவது ஆண்டு நினைவாக கீழ்கண்ட நான்கு அம்ச திட்டம் முன்மொழியப்பட்டது:
அ) ஆலயம் விரிவாக்கம் மற்றும் புதுப்பித்தல்
ஆ) குருமனை புதுப்பித்தல்
இ) ஒரு திருச்சபையின் இளைஞரை குருத்துவப் பணிக்கு படிக்க வைத்தல்
ஈ) நற்செய்தி பிரச்சாரங்களை நடத்துதல்
தேவாலய உறுப்பினர்கள், மற்றும் நலம் விரும்பிகளிடமிருந்து நன்கொடை மற்றும்
நன்மை திட்டங்களிலிருந்து வசூலித்தல் மூலம் நிதி திரட்டப்பட்டது. வேலூர்
பேராயர் செய்தியுடன் 1972 நவம்பர் 1 ஆம் தேதி நூற்றாண்டு நினைவு ஆராதனை
நடத்தப்பட்டது. பல்வேறு ஆதாரங்களில் இருந்து திரட்டப்பட்ட நிதியானது போதுமானதாக
இல்லாத காரணத்தால் தேவாலய மேம்பாட்டு திட்டங்களை திட்டமிட்டபடி செயல்படுத்த
முடியவில்லை. எனவே எதிர்கால தேவாலய கட்டிட பணிகளுக்காக இந்த தொகையை வங்கிகளில்
டெபாசிட் செய்ய முடிவு செய்யப்பட்டது.
காலம் மற்றும் இயற்கையின் அழிவுகள், காரணமாகவும் அவ்வப்போது பழுது பார்க்கும் பணிகள் போன்ற சூழ்நிலைகளின் நிமித்தமாகவும் தேவாலயம் பாழடைந்த நிலைக்குள்ளானதால், ஒரு புதிய வழிபாட்டுத் தலத்தை கட்டியெழுப்ப வேண்டிய அவசியம் ஏற்பட்டது. மறைந்த அருள் திரு. A. சாமுவேல் ஆயர் அவர்கள் தேவாலயத்தின் குருவாக இருந்தபோது, டாக்டர் ஜி. வில்பிரட் (செயலாளர்), திரு. ஜி. தியோடர் (கன்வீனர்), திரு. பி. கனகராஜ் (இணை-கன்வீனர்) மற்றும் திரு வி.ஜே. சாலமன் (பொருளாளர்) ஆகியோருடன செப்டம்பர் 2, 1981 அன்று ஒரு புதிய தேவாலய கட்டிடக் குழு அமைக்கப்பட்டது. இவர்களுடன் திருச்சபையின் வாலிபர் குழுவும் இணைந்து ஆலயக் கட்டிடிட பணிகளை செயல் படுத்த பல்வேறு வழிகளில் உதவினர். அருள்திரு. ஒய். எரேமியா அவர்கள் தேவாலயத்தின் ஆயராக இருந்த போது புதிய தேவாலயத்தின் அஸ்திவாரம் 1988 ஆம் ஆண்டு சகல பரிசுத்தவான்கள் தினத்தன்று போடப்பட்டது. இதன் கட்டிடப் பணியானது மார்ச் 31, 1991 அன்று (ஈஸ்டர் ஞாயிறு) பிஷப் ஆர்.டி. பாஸ்கரன் அரவர்களால் தொடங்கிவைக்கப்பட்டது.
பழைய பார்சனேஜ் மற்றும் அதன் கொல்லைப்புறத்தை இடித்ததன் மூலம், தற்போதைய இடத்தில் புதிய தேவாலயத்தை நிர்மாணிப்பதற்காக ஒரு நீளமான கிடைமட்ட தரைப் பகுதி கிடைத்தது. கட்டுமானப் பணிகளின் இரண்டு கட்டங்களான நிலத்தடித்தளம் மற்றும் கோயில் பிள்ளை இல்லத்துடன் இணைந்த குருமனை ஆகியன 1992 இல் அருள் திரு. டி. சாமுவேல் பூபாலன் அவர்களின் பணிக்காலத்தின் போது கட்டி முடிக்கப்பட்டன. 1992 ஆம் ஆண்டு ஏப்ரல் 19 ஆம் தேதி (ஈஸ்டர் தினம்) அன்று அடித்தளம் அர்ப்பணிக்கப்பட்டடு, குருமனை மற்றும் கோயில் பிள்ளை இல்லங்கள் டிசம்பர் 25, 1992 அன்றும் (கிறிஸ்துமஸ் தினம்) அர்ப்பணிக்கப்பட்டன.
புதிய தேவாலயத்தின் இறுதி கட்டுமானப் பணியானது மார்ச் 1997 க்குள் நிறைவடைந்தது. புதிய தேவாலய அமைப்பானது பாரம்பரிய தென்னிந்திய ஆங்கிலிகன் கட்டிடக்கலையுடன் நிலத்தடித் தளத்தின் மீது வடிவமைக்கப்பட்டுள்ளது. இது கூர்மையான வளைவுகளுடன் 16 ஆவது நூற்றாண்டு கோதிக் பாணியிலான கட்டிடக்கலையினை பிரதிபலிக்கிறது. உட்புற கூரை முக்கோண வடிவில் அமைந்துள்ளது. அழகான வளைவுகளுடனான சாளரங்கள் மற்றும் கதவுகள் தேவாலயத்தின் சுவர்களில் பதிக்கப்பட்டுள்ளன. பலிபீடம் பளிங்கு கற்கள் பதிக்கப்பட்ட தரையாலானது. பலிபீட மேஜை மற்றும் அதன் சுற்றுவட்டங்கள் கலைவண்ணத்துடன் வடிவமைக்கப்பட்டுள்ளது. திருவிருந்திற்கான முழங்கால் படியிடும் நிலையானது அரை வட்ட வடிவுடன் கூடிய 20 சிலுவை வடிவங்களுடனான மர வேலைப்பாட்டினை உடையது. இதனை பிஷப் ஆர்.டி. பாஸ்கரன் 30 மார்ச் 1997 (ஈஸ்டர் தினம்) அன்று அர்ப்பணம் செய்து வைத்தார் . புதிய தேவாலய கட்டுமானத்தின் ஒவ்வொரு கட்டங்களின் அர்ப்பணிப்பும் சகல பரிசுத்தவான்கள் தினத்தன்றோ அல்லது ஈஸ்டர் தினத்தன்றோ நடத்தப் பட்டன.
மேற்கூறிப்பிட்ட பணிகள் தவிர இத்திருச்சபையின் மூலம் நடைபெறும் முக்கியமான பிற பணிகளும் உண்டு.
- ஒவ்வொரு மாதமும் மிஷனெறி பணிகளுக்கென காணிக்கை சேகரிக்கப்பட்டு, மிஷனெறி ஸ்தாபனங்களுக்கு பிரித்து கொடுக்கப்படுகின்றது.
- ஒவ்வொரு மாதமும் முதலாம் சனிக்கிழமை மாலைகளில் சபையின் மாதாந்திர ஜெபம் நடத்தப்படுகிறது.
- மாதந்தோறும் நான்காவது வாரம் ஆராதனைக்குப் பின் சிறுவர் முதல் முதியோர்வரை அனைவருக்கும் வேத வசன மனப்பாடப் போட்டி மற்றும் வேத வினா விடைப் போட்டி தவறாது நடத்தப் பட்டு வருகிறது.
- திருச்சபை மூலமாக அனாதை இல்ல பிள்ளைகள், அறிவுத்திறன் குறைபாடுடையோர், மற்றும் ஏழைகள் போன்றோருக்கு விசேஷ நாட்களில் உணவு அளிக்கப்படுகிறது.
- திருச்சபை மூலமாக வருடாந்திர தியானக் கூட்டங்கள், ஒருநாள் ஒடுக்கக் கூட்டம் மற்றும் குடும்பக் கூடுகைகளானது கசம், சீயோன்மலை, பொன்னை அணைக்கட்டு, ஸ்னேக தீபம், சேவூர், பாலமதி, மற்றும் அமிர்தி போன்ற வெளி ஊர்களுக்கு சபை மக்களை அழைத்துச் சென்று நடத்தப்பட்டு வருகிறது.
- ஆலயத்தில் வைத்து தியானக்கூட்டம், உபவாசக் கூடுகைகள் மற்றும், உபவாச ஜெபம் போன்றவை கிரமமாக நடத்தப்படுகிறது.
- தரங்கம்படி, புனித தோமாவின் மலை (St. Thomas Mount) போன்ற மிஷனெறி முக்கியத்துவம் வாய்ந்த இடங்களுக்கு செல்ல சபையாருக்கு சுற்றுப் பயண ஏற்பாடுகள் செய்யப்பட்டன.
- சூரங்குப்பம், பிள்ளையார்குப்பம் மற்றும் கீழ்மொணவூர் கிராம திருச்சபை ஆலயங்கள் கட்டுவதற்கென பண உதவி மற்றும் பொருளுதவிகள் அளிக்கப்பட்டன.
இச்சபையின் வளர்ச்சிப்பணிகளில் பல்வேறு கால கட்டங்களில் செயலாளர் பதவிகளிலிருந்துகொண்டு சிறப்பாக பணியாற்றிய சபையின் அங்கத்தினர்களாவன:
திரு. J.D. தாஸ், Dr. ரிச்சர்ட் மாசில்லாமணி, திரு.G.D.டேனியல், திரு.K.ஆல்பர்ட், திரு. E. டேவிட் திரு. சாந்தகுமார் ரேனியஸ், திரு. J. சாலமோன், Dr. P. ஜகதீஸ் காந்தி, Dr. G. வில்ஃப்ரெட், திரு. S. ஜோயல், திரு. P. கனகராஜ், Dr. டேவிட் ஜோயல், திரு. M.N.R. ஜெயபால், திரு. J. டேவிட்ராஜ், திரு. A. ஜவஹர், திரு. R. செல்வின் ரத்னராஜன்.
இச்சபையின் வளர்ச்சிப்பணிகளில் பல்வேறு கால கட்டங்களில் பொருளாளர் பதவிகளிலிருந்துகொண்டு சிறப்பாக பணியாற்றிய சபையின் அங்கத்தினர்களாவன:
திரு.A.V.சாமுவேல் ராஜ், திரு.J.ஜோசப் சாமுவேல், திரு.J.ஆசீர்வாதம், திரு.சாந்தகுமார் ரேனியஸ், திரு.D.ஞானராஜ், திரு.V.பால் ரத்னராஜன், திரு.D.கனகராஜ், திரு.V.பீட்டர் அருளானந்தம், திரு.Y.நியூட்டன், திரு.Y.சிம்சன், திரு.J.பின்டோ, திரு.V.டேவிட் ஆனந்தராஜ், திரு.M.ரத்னராஜ், திரு.G.எபேனேசர், திரு.T.S.எடிசன் சந்தோசம், திரு.D.ஜெயசேகர், திரு.M.பிரபாகரன், திரு.S.ஜெயச்சந்திர பாக்கியராஜ், திரு.S.வசந்தகுமார் ரேனியஸ், திரு.H.அருள் தாமஸ்.
எங்களுடைய தேவாலய சரித்திரத்தின் 150 ஆவது ஆண்டின் வாசலில் நின்று பிரார்த்தனையுடனும் துதியுடனும் திரும்பிப் பார்க்கும்போது, எங்கள் தேவாலயத்தை ஒரு சிறிய கூடாரத்தில் ஆரம்பித்து சிலுவை வடிவ தேவாலயம் வழியாக தற்போதைய நீள் வடிவிலான மகிமையான ஆலயம் வரை காண்கிறோம். இதன் மணிகூண்டு முன் கோபுரமானது சமீப காலத்தில் மாற்றி வடிவமைக்கப்பட்டது. திருச்சபை மக்களாகிய நாங்கள் இந்த பரிசுத்தமான ஆராதனையிடத்தில் உயிர்த்தெழுந்த கிறிஸ்துவின் நித்திய பிரசன்னத்தை உணருகிறோம். நன்றி செலுத்துதலுடனும் நன்றியுள்ள இதயங்களுடனும் அவரை வணங்குவோமாக.
“தேவாலயம் ஒரு கட்டிடம் அல்ல, தேவாலயம் ஒரு செங்குத்து அமைப்பு அல்ல, தேவாலயம் ஒரு ஓய்வு இடம் அல்ல, தேவாலயம் ஏன்பது மக்கள்”
ஆதாரம்:
நூற்றாண்டு விழா மலர் மற்றும் ஆலய பதிவேடுகள்.
Christians are a marked people with the risen Christ’s Command “to go and make disciples of all nations.” Towards the end of the 17th Century, there was an upbeat interest in the outreach missionary work in England, In 1681 Bishop Fell of oxford wrote to Sancroff, the Archbishop of Canterbury, about a scheme for raising fund to start missionary work in connection with the East India Company. The Anglican Church in India began as an establishment of the chaplains who took care of the spiritual needs of the Company’s employees. In 1698 the oldest English missionary society the Society for Promoting Christian Knowledge (SPCK) and in 1701 the society for the Propagation of the Gospel (SPG) were founded in India. The first Englishman to serve in the South Indian missions of SPG was J. Heavyside who arrived in 1830, followed by A.C.Thompson, Haubroe, Rottler, Caldwell, Schrevogel, Kohlhoff, Rosen, Wissing and Dane. SPG missions spread its gospel networking in different parts of Tamil Nadu in the latter part of the century.
A small structure built at Vellore in 1835 by the SPCK led to the setting up of the first tabernacle which after thirty eight years grew as the All Saints’ Church, in the centrally situated Jackson Street. Since the SPCK Church was small in size, a larger St’ John’s Church was constructed inside the historic Vellore Fort. When the Church property at Vellore was sold in 1855 to the Dutch Reformed Church of America (Presbyterian Mission) some Tamil Anglican members of the Congregation joined the Arcot Mission and others preferred to keep their separate identity. Their spiritual needs were ministered by the local British army chaplains and by the visiting priests and catechists of the Church of England Tamil Mission.
To build “SPG Christians, lands were acquired in various parts of their missionary work, “An area of land with buildings measuring South and East 56 feet and 60 feet West with open ground adjacent to military Hospital measuring 60 feet” was sold to the SPG Mission at a cost of Rs. 1200/- by Damodaran Mudaliar and others (sale deed dated 5-5-1883).
In 1873 Rev. John B. Trend officiated as a Chaplain of Vellore and he appointed a Tamil Catechist by name D. Gabriel. During his Chaplaincy the construction of All Saints’ Church (originally called SPG Church) was started and completed in 1875. It stood in the North-South direction. Its architecture had Venetian blinds for its doors and windows. After fifty years the Church building collapsed due to the torrential heavy rains. Soon a new Church building was built with extended Altar (without the side wings) and was dedicated under the name of ALL SAINTS’ CHURCH on First November 1922. The interior walls were attractively plastered with lime made of sea-shells and occasionally cleansed with soap and water. The parsonage was then facing the Jackson Street. The belfry was constructed in 1932 during the Chaplaincy of Rev. Peace.B.David. After nineteen years (1951) the women’s wing was added by Rev.S.Christadas and after eight years (1959) the men’s wing was added by Rev.A.S.Chelliah. The main Church building with two side wings had then received the shape of the CROSS.
1947 was marked by two epoch-making events which radically affected the Anglican Church in India. The first was India’s Independence which was on 15th August and the second was the inauguration of the Church of the South India on 17th September.
Union in worship is the strongest force drawing people together into a spiritual unity. Ours is an orthodox Church pursuing the established Anglican Liturgy even after the formation of the CSI and its Common Worship Prayer. The Church came under the CSI when Rev.I.M.Devanbu was the Priest. Most of the Congregation members have great affinity to the traditional form of Anglican Worship even after the formation of Vellore Diocese (1976). It is the only Church in Vellore where Holy Eucharist is celebrated on all Thursdays, Martyr’s day and All Saints’ day. In addition to every Sunday and the first day of every month. The All Saints’ Day Service is always followed by a fellowship dinner.
As a result of the dedicated evangelical work of our Church members late A.S.Samuel Raj, late K. Albert, late Mr. A.V.Samuel Raj and Mr. G. Theodore along with local Church elders and with the encouragement of the then priests of All Saints’ Church and Bishop Sunder Clarke and Bishop M. Azariah, the All Souls’ Church was constructed at Sathuvachari in 1959. The Gospel work of the Mother’s Union (Women’s Fellowship) under the leadership of late Mrs. Nesam Joel, late Mr. J. Paul Gnanam and others led to the construction of St. Paul’s Church at Mullipalayam in 1960. Both these village churches were under our pastoral care till they became separate pastorates in 1980.
To mark the Centenary celebrations, a Committee was constituted on
9th May 1972 with the Rt. Rev. Henry Lazarus as chairman during the Chaplaincy
of Rev. David Thirugnanapragasam. A four-point programme was proposed in
commemoration of the centenary year:
(a) Church extension and renovation;
(b) Parsonage renovation;
(c) Endowment to support a parish youth to clergy hood; and
(d) Conduct of Gospel campaigns.
Funds were raised through the contributions of church members, donation from
the well-wishes and collections from benefit programmes. A centenary
commemoration service was conducted on First November 1972 with the message of
Bishop Henry Lazarus. The church development programmes could not be carried out
as planned, due to the paucity of the funds raised from various sources. It was
decided to deposit the amount in banks for the future church building work.
The dilapidated condition of the existing church, due to the ravages of time and nature, despite, occasional repair work, has necessitated the building of a new place of worship. A new Church Building Committee was constituted on 2nd September 1981 during the chaplaincy of late Rev. A. Samuel with Dr. G. Wilfred (secretary), Mr. G. Theodore (convenor), late Mr. P. Kanagaraj (co-convenor) and Mr. V.J. Solomon (Treasurer). Preparatory work was continued during the chaplaincy of Rev. Y. Jeremiah. The foundation stone of the new Church was laid on All Saints’ Day 1988 and turning the first sod was conducted on 31st March 1991 (Easter Day) by Bishop R.T. Baskeran.
With the demolition of the old parsonage and its backyard, an oblong horizontal landed area was made available for the construction of new Church in the present site. Two stages of construction work, viz., the basement floor and parsonage and sexton’s quarters were completed in 1992 (Christmas day).
The final construction of the new Church building was completed by March 1997. The new church edifice is designed on the traditional South Indian Anglican architecture. It reflects the 16th century Gothic style of architrave with high pointed arches. The inside roof is concave in its curvature with indigenous masonry work. The Lancet acutely arched windows are beautifully cushioned on the two sides of church. The Altar is of mosaic surface. Altar Table and Altar Piece are of fine artistic work. The wooden communion kneeling rest is semi-circular with twenty cross-designed stands. It was dedicated by Bishop R.T. Baskeran on 30th March 1997 (Easter day). The dedication of each phase of the new church construction was done on either the All Saints’ day or Easter day.
Apart from the above works there are other important works carried out by this church.
- Every month, donations for missionary work are collected and distributed to missionary establishments.
- A monthly congregational prayer service is held on the first Saturday evenings of every month.
- Every month after worship on the fourth week of the month, a Bible verse memorization competition and a Bible question and answer competition are held for everyone from children to the elderly.
- The church provides meals to orphans, the mentally challenged, and the poor on special days.
- Annual meditation meetings, one-day retreats and family gatherings are conducted by the church, taking the congregation to outlying towns like Kasam, Zion Hills, Ponnai embankment, Snega Deepam, Sevur, Balamati, and Amriti.
- Meditation gatherings, fasting gatherings and fasting prayers are regularly held in the temple.
- Tour arrangements were made for the congregation to visit places of missionary importance such as St. Thomas Mount.
- Financial and material assistance was provided for the construction of Suranguppam and Melmanavur village pastorate churches.
The members of the council who have worked well in the development work of the council at various stages from the positions of secretary are:
Mr. J.D. Doss, Dr. Richard Masillamani, Mr. G.D. Daniel, Mr. K. Albert, Mr. E. David, Mr. Shanthakumar Rhenius, Mr. J. Solomon, Dr. P. Jagadeesh Gandhi, Dr. G. Wilfred, Mr. S. Joel, Mr. P. Kanagaraj, Dr. David Joel, Mr. M.N.R. Jeyapal, Mr. J. Davidraj, Mr. A. Jawahar, Mr. R. Selwyn Rathnarajan.
The members of the council who have worked well in the development work of the council at various stages from the positions of treasurer are:
Mr.A.V.Samuel Raj, Mr.J.Joseph Samuel, Mr.J.Asirvadham, Mr.Santakumar Rhenius, Mr.D.Gnanraj, Mr.V.Paul Ratnarajan, Mr.D.Kanagaraj, Mr.V.Peter Arulanandham, Mr. Y.Newton, Mr.Y.Simpson, Mr.J.Pinto, Mr.V.David Anandaraj, Mr.M.Ratnaraj, Mr.G.Ebenezer, Mr.T.S.Edison Santhosam, Mr.D.Jeyasekar, Mr.M.Prabhakaran, Mr.S.Jeyachandra Packiaraj, Mr.S.Vasanthakumar Rhenius, Mr.H.Arul Thomas.
As we look back with prayers and praises, standing at the threshold towards 150th year of our church life, we see our church from a small tabernacle to a cross–shaped church and now to a linear structured magnificent church building and thereby realise the everlasting presence of the risen Christ in this Holy place of worship. Let us adore him with thanksgiving and grateful hearts and renew our faith.
“ The church is not a building, the church is not a steeple. The church is not a resting place, the church is the people”.